WHEEL

Oorspronkelijk geïnspireerd door grunge en postrock lijkt Wheel met hun jongste album toch vooral richting progressieve metal op te gaan, met dan vooral de klemtoon op metal. Met een klassieke bezetting van gitaar, bas en drums slagen ze erin om een stevig, maar toch toegankelijk geluid neer te zetten. De zang van frontman James Lascelles is zoals altijd uitstekend en wordt gedragen door teksten die vooral de media en de wantoestanden in de wereld aanklagen. Dit is het eerste album zonder bassist Aki Virta die voor zijn familie heeft gekozen. De ritmesectie is naast de kenmerkende zware gitaarriffs één van de handelsmerken van de groep. Luister maar eens naar de intro-track en eerste single ‘Empire’, waarin alle registers worden opengetrokken in een aanklacht tegen de mediamagnaten. Het tempo zakt wel vaak, maar de gitaarriffs zijn bij momenten loodzwaar en hebben soms een doomy karakter. Op enkele screams na zorgt de melodieuze zang voor wat tegenwerk en dat geldt ook voor de ambient passages. Een korte akoestische instrumental loopt naadloos over in de afsluitende song ‘The Freeze’, waarin men zelfs wat Porcupine Tree kan ontwaren. Vanaf het midden van de song gaat het volume weer omhoog met stevig gitaarwerk en indrukwekkende zang van Lascelles. De groep heeft met dit album weer een stap voorwaarts gezet naar meer erkenning in het wereldje van de progressieve metal.